Ja, het gaat dus weer wat vlotter en beter. Paulien houdt er de moed in en werkt ijverig aan haar herstel. Af en toe weliswaar met een diepe zucht, maar ze wil duidelijk die 'ijzerwinkel' geen dag langer dan nodig rond haar been. Natuurlijk moet ze keuzes maken in de dingen die ze wil doen. Maar gisterenavond wilde ze voor geen geld van de wereld missen (met reden!): de Talentenjacht van KA2 Ring (Pauliens school) en KA Redingenhof. En dus heeft ze zichzelf opgepept en opgetut, haar tegenzin om in haar rolstoel te moeten afgezet worden overwonnen en de gedachte dat iedereen haar raar zou bekijken van zich af gezet.
De Minnepoort mag zich dan wel het cultuurcentrum van Leuven noemen, voor rolstoelgebruikers is het toch niet alles: de ingang is niets meer dan langs de helling naar de ondergrondse parking naar beneden en vandaar in een veredelde goederenlift naar boven. Gelukkig was het personeel uiterst behulpzaam, ook in de zaal waar Paulien zich dankzij veel creativiteit (een ouderwets krukje en twee deksels van materiaalkoffers) in het rode pluche kon neervlijen. Grappig intermezzo: iedereen in de overvolle inkomhall ging eerbiedig opzij voor haar :-)
Paulien heeft zichtbaar genoten van de aandacht (vrienden, schoolgenoten, leerkrachten, directie) en van het spektakel. Het deed haar deugd eindelijk eens tussen de vier muren van thuis weg te zijn.
M. Meyer, haar leerkracht CW, was heel blij Paulien te zien |
Kwak en Boemel |
Dat we pas om een uur vannacht terug thuis waren, nam ze er met de (vermoeide) glimlach bij. Vandaag heeft ze zich beperkt tot lang uitslapen, ontbijt op bed en in de namiddag heeft ze eindelijk buiten in het zonnetje willen gaan zitten. Het bezoek van Annelies, meter Frieda en Didier fleurde haar ook duidelijk op.
Nu heeft ze het opgegeven, ze heeft nog even tv gekeken maar al snel vielen haar oogjes dicht. Het was een mooie dag...
Het was een super leuke avond!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je nog veel moed en sterkte, veel beterschap en nen super dikke kus!
Van kwak :D