Alle stramheid en pijn werd vanmorgen al snel opzij gezet. Paulien moest en zou naar de barbecue bij haar vriendin Charlotte gaan. Rond de middag trok ze dus, gewapend met krukken, rolstoel en vlees, naar Kortenberg. Ze was een beetje te laat maar ze bleek nog de eerste te zijn. En ze zou... de enige zijn. Als je de komende dagen veel katten in Kortenberg ziet, die zijn - al dan niet aangekondigd - gestuurd...
Uiteindelijk vond ze het niet zo erg, ze heeft rustig kunnen bijpraten met haar vriendin op het terras, aan de rand van de vijver (waar ze niet is in gerold). Maar na enkele uren wilde ze toch naar huis, terug naar haar vertrouwde omgeving en... haar bed.
De avond was uitermate rustig: tv, wat strips en dan een laatste keer schroeven voor vandaag en oogjes dicht. Op naar een nieuwe dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten