De laatste dag thuis

Met dank aan de katholieke Kerk had Paulien een dag respijt om terug naar school te moeten. Dus: nog één keertje uitslapen, nog één keertje verzorging in de loop van de dag en dat was weer een bijzonder pijnlijke aangelegenheid: waarschijnlijk is er een rechtstreeks verband tussen méér bewegen en méér korstjes rond de wonden (plus het feit dat er een dag meer tussen zit ten opzichte van de vorige keer). Paulien had troost nodig en Ingrid putte zich uit in verontschuldigingen, maar er is nu eenmaal geen andere manier om de wondjes mooi proper te houden.
Gelukkig was Paulien het allemaal relatief snel vergeten. En dus maar weer naar buiten, waar het zonlicht voor dit effect zorgde:

Morgen is het terug school en Paulien schakelde een versnelling hoger: nog snel de laatste dingen afwerken, alles overlopen met Aze, agenda controleren en bijwerken, smartschool, en ga zo maar door. Ze vergat voor heel even haar been.

Geen enkel detail ontsnapte haar aandacht: Tessa mocht niet vergeten haar haren te komen wassen, ze keek uit naar het weerbericht want ze moest tijdig de nodige instructies kunnen geven voor haar kledij van morgen, de boekentas op tijd klaargemaakt, alhoewel: dat laatste heeft ze toch maar uitgesteld...