Annuntio vobis gaudium magnum!

De afgelopen dagen heeft Paulien verder gesjokt met haar kleine en grote ongemakken. Vandaag een beetje koorts, morgen weer niet. De dokters hadden er ook niet echt een verklaring voor: er was geen spoor van ontsteking, Paulien nam nauwgezet haar medicatie. Allicht was het gewoon het lichaam dat hetzelfde dacht als Paulien zelf: ik wordt dit echt wel beu.
Vandaar dat we hoopvol uitkeken naar het controlebezoek vanmorgen in Pellenberg.

Eerst foto's laten nemen (met de nodige vertraging: dokter Lammens was 'vergeten' dit door te geven) en dan de consultatie zelf. Maar het verdict was onverdeeld gunstig: de grote ringen gaan eraf! Het was enkel even zoeken naar een geschikte datum: een schijngevecht tussen verpleegster Lieve die de agenda beheerde en de dokter zelf, die meer oog had voor het welzijn van zijn patiënt.
Verpleegster: we opereren alleen maar op maandag en woensdag; volgende week maandag zit vol, de maandag daarop is het Pinkstermaandag, de eerstvolgende vrije maandag is de 20e (maar dat zag Paulien niet zitten omdat dit midden in haar examens viel), dan maandag de 27e (opnieuw bezwaar van Paulien: eindejaarsbal, waar ze zo graag naar toe wil) of.. maandag 4 juli. En dan nog: de agenda is op elk van die dagen nu al overvol.
Dokter (flegmatisch): en volgende week woensdag?
Verpleegster: Jamaar, dan heeft u al vier operaties.
Dokter: Dat kan geregeld worden...
Twee minuten en een telefoontje later zei dokter Lammens: het is geregeld, volgende week woensdag om 7.00h word je geopereerd.

En zo is die kogel ook al weer door de kerk. De dokters zullen eerst de monofix plaatsen en daarna de grote ijzeren ringen en pinnen verwijderen.
Als dat geen goed nieuws is!