Weinig nieuws onder de zon: als Paulien durft te klagen zeggen we altijd: 'Ach, nog zeven dagen, nog zes, nog vijf...' Nog vier intussen voor de ingreep waar ze al vanaf dag één op wacht.
Vandaag hebben we toch even de thuisverpleegster erbij moeten roepen. Een van de wondjes was plots beginnen bloeden. Niet veel, maar toch net genoeg om even ongerust te zijn. Paulien zegt altijd dat ze die pin voelt herschuiven telkens ze stapt. Dat zal ook wel de oorzaak zijn geweest. Het euvel was gelukkig snel verholpen...
Voor de rest verliepen de voorbije dagen heel rustig: buiten genieten van het zonnetje, werken voor school (met de nodige instructies aan de 'validen'), verwacht en onverwacht bezoek..
Einde van het verhaal voor vandaag.
En nu is het nog maar drie keer meer slapen Paulien...! ;p
BeantwoordenVerwijderenx Do