Er is weinig veranderd sinds afgelopen woensdag, behalve dat Paulien nu andere antibiotica krijgt. De koorts is weg, de wonde geneest nu wel mooi en het gaat dus weer de goede richting uit.
Vrijdag wou ze naar school, maar de dokter vond dat geen goed idee. En dus heeft Paulien noodgedwongen een extra rustdag gehad, die ze besteedde aan het bijwerken van haar schooltaken, enz.
Dat het beter gaat, was gisteren ook te merken aan het sneltreintempo waarop ze zich klaarmaakte toen het woord 'shoppen' viel. Vandaag hebben we haar zelfs zover gekregen dat ze buiten heeft gezeten toen oma op bezoek was en daarna mee is gaan 'wandelen'. Een tochtje van om en bij een uur in haar rolstoel, maar wel liefst langs de kleine weggetjes. Daar was het risico het kleinst om veel nieuwsgierige gezichten tegen te komen.
En eens terug thuis was Paulien maar al te blij om terug in haar bed te kunnen bijkomen. Met een pijnlijke grimas hees ze zich (alleen!) in haar bed...
Morgen een halve dag school en dinsdagmorgen naar Pellenberg. En dan zit de schoolweek er weeral bijna op. Laat het nu maar vooruit gaan!
Het komt allemaal wel goed. Maar het zal tijd vragen. Ik bewonder jullie. gr. Marijke
BeantwoordenVerwijderen