zaterdag 26 maart 2011

Het hoe en waarom van de ingreep

We zullen maar beginnen met het 'waarom', dat is het gemakkelijkste. Paulien heeft al ruim tien jaar last van haar been: pijn, knie die voortdurend uit de kom schiet, ...
En na al die jaren en een eindeloze reeks doktersbezoeken en onderzoeken stelde een dokter in UZ Gasthuisberg onlangs vast dat haar been 'gedraaid' staat. Hij heeft onmiddellijk een afspraak gemaakt in het UZ Pellenberg (de 'bottenkliniek') en daar hebben de dokters de diagnose bevestigd. Omdat haar been gedraaid staat, verhoogt dit de druk op haar knie, enz.
En de enige oplossing is... opereren.

Gavril Abramovich Ilizarov


Die operatie is geen lachertje. Om een lang verhaal kort te maken:  het been wordt net boven en net onder de knie gebroken en daarna zetten ze er een soort van 'stelling' rond met pinnen in het boven- en onderbeen. Deze techniek werd ontwikkeld door de Russische professor Ilizarov (vandaar de naam) en in ons land verfijnd door prof. dr. Johan Lammens, de dokter die Paulien zal operereren.

een voorbeeldje van de 'fixator'


Belangrijker dan de operatie zelf - die een viertal uur zal duren - is de nazorg. Vanaf de dag na de operatie begint Paulien aan een intense revalidatie: elke dag verzorging en kine. Maar ook leren hoe ze een trap op en af moet, in en uit de auto stappen, naar het toilet gaan, enz.
Zelf zal ze ook vier maal per dag moeten sleutelen om zo langzaam het been in de juiste richting te draaien.
En dan is er nog de tweewekelijkse controle.

Vier maanden lang zal ze elke dag moeten draaien, daarna zes weken het apparaat dragen zonder draaien (om de gebroken botten de kans te geven optimaal terug aan elkaar te groeien) en als alles goed verloopt krijgt Paulien dan nog een aantal weken een zgn. 'monofix'


Schrik niet: als alles zonder verwikkelingen verloopt, dan zal 2011 bijna voorbij zijn. Het wordt dus voor Paulien - en ongetwijfeld ook voor ons - een zware periode. Geen wonder dat we met een bang hartje de komende maanden tegemoet zien. Maar het geloof in de goede afloop en het besef dat Paulien achteraf van veel leed verlost zal zijn, maakt veel goed.
Paulien zal weer als een dartel veulentje door het het leven gaan :-)

Meer info: http://www.orthopedie-pellenberg.be/visitor/sites/default/files/ilizarov_nieuw_0.pdf

6 opmerkingen:

  1. Het enige wat wij echt allemaal kunnen hopen is een goede afloop van dit alles..het enige wat wij kunnen doen is jullie steunen in alles..maar in praktijk zal Paulien het allemaal zelf moeten ondergaan..Heel veel sterkte meisje!

    Do x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Katleen van cauwenbergh28 maart 2011 om 21:21

    Heel veel sterkte Paulien!!!!
    Hopelijk verloopt de revalidatie achteraf ook heel goed...
    Wij steunen iedereen rondom jouw!!!
    Succes meid !!!

    Grtjs,
    Lotte & Katleen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Paulien,
    Er is in de afgelopen jaren niet veel gebruik gemaakt van de mogelijkheden die deze site biedt. Aangezien ik een rotatieafwijking van 30 graden in mijn rechter bovenbeen heb heb ik ook kontakt gezocht met prof Lammens en zal ik vermoedelijk ook door hem geopereerd worden.
    Uit de tekst van je site maak ik op dat je ook een rotatieafwijking had, daarom is het voor mij interessant wat informatie te krijgen.
    Allereerst hoe is het (af)gelopen met je Nederlandse verzekeraar? Moest je nog bijbetalen?
    Verder lijkt leeftijd niet onbelangrijk vanwege het genezingsproces. Ik ben 70, hoe oud ben jij?
    Heb je nog putten in je been over gehouden aan de pennen in je been?
    Hoe ver heeft de kooi om je been gezeten? Kon je je knie nog buigen of zat die ook ingepakt?
    Vast bedankt,
    Mieke (06-14604059)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goede morgen,
      Ik ben de papa van Paulien en deze blog was mijn manier om de buitenwereld te informeren over de toch wel zeer ingrijpende operatie(s) die onze dochter te wachten stonden.

      Om te antwoorden op je vragen: Paulien had inderdaad een ernstige rotatie-afwijking, waardoor ze voortdurend vooral knieproblemen had.
      Onze hospitalisatieverzekering (via mijn werk) heeft alles terugbetaald voor de periode die liep vanaf 1 maand voor de eerste ingreep tot drie maanden na de laatste, inclusief kinesiterapie.
      Het genezingsproces is bij haar al bij al vlot verlopen, toch zeker in vergelijking met de eerste prognoses: ze is een eerste keer geopereerd op 28 maart (twee dagen voor haar achttiende verjaardag!). Toen hebben ze die twee grote 'kokers' met pinnen aangebracht. De knie zat weliswaar niet ingepakt maar ze kon ze door het gewicht van die kokers nauwelijks plooien. De kine heeft daar een vette kluif aan gehad achteraf! Gelukkig verliep het draaien van de botten veel sneller dan verwacht en hebben de dokters al in juni de kokers kunnen weghalen en vervangen door een kleine 'monofix'.
      In de loop van de maand augustus hebben dokter Lammens en Van LAuwe dan de laatste pinnen en de kleine monofix weggehaald. Einde december heeft de kine ook gezegd dat zijn werk er op zat.
      Heel het proces van eerste operatie tot laatste kine heeft dus ongeveer negen maanden geduurd.
      En ja, je ziet nog altijd de sporen van die pinnen op haar been. De kleinste vervagen wel en voor de grootste hebben we de bereidwillige hulp gekregen van een bevriend plastisch chirurg.

      Paulien is nu zes jaar verder, ze kan terug normaal bewegen zonder pijn en zonder andere ongemakken. Ze heeft veel gevloekt en dokters en kine verwenst maar nu is ze hen wel dankbaar. Ze beseft ook, en wij met haar, dat haar genezingsproces al bij al zeer vlot en zonder complicaties is verlopen. Niet iedereen heeft diezelfde portie geluk, weten we ondertussen ook. Ik kan dus alleen maar besluiten met de hoop dat, als het eenmaal zo ver is, alles vlot zal verlopen en dat u snel mag revalideren.

      vriendelijke groeten,
      Benny

      Verwijderen
  4. Hallo papa van Paulien,
    Dank u wel voor uw reactie. Ik heb inmiddels groen licht gekregen van de CZ om te mogen worden geopereerd in Leuven, mijn laatste hoop gezien mijn twee voorafgaande operaties. De operaties werden uitgevoerd door traumachirurgen. Wat heb ik hiervan geleerd:Voor de val kon ik normaal lopen geen afwijkingen. Na de eerste operatie in het Maasstadziekenhuis lag mijn been in een X stand. U begrijpt een hele boel gedoe en ontkenning van de chirurg. De scheefstand, had moeten zeggen, rotatieafwijking (wist dat toen nog niet)is nooit meer verdwenen, ook niet bij de zgn hersteloperatie in het Albertschweitzer ziekenhuis in Dordrecht. Helaas heeft deze chirurg het nog erger gemaakt en zo kwam ik aan de 30 gr. rotatieafwijking. Hij heeft laten blijken dat de 30gr rotatieafwijking door hem is geschied. Ik wil niet klagen en wil ook niet zielig doen maar het heeft me nu ruim twee jaar van mijn leven gekost. Daarbij komt nu de derde operatie en de herstelperiode Het had in een keer goed kunnen zijn als er deskundige specialisten bij gehaald zouden zijn.
    ik ben invalide geraakt doordat beide een rotatiefout hebben gemaakt tijdens de operatie. Ik ben gevallen en uitgegleden in een plasje water en heb toen mijn bovenbeen gebroken. Inmiddels twee keer geopereerd zonder resultaat. Derde keer in UZ Leuven zal scheepsrecht zijn hoop ik.
    Ben overigens blij te lezen dat het Paulien weer goed gaat.

    vriendelijke groeten,
    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dag Mieke,

    Ik ben nieuwsgierig hoe je operatie en revalidatie is verlopen!!

    Wat je rotatie afwijking betreft. Had je 30 graden in totaal of 30 graden bovenop de normale stand?

    Bij mij is n'a een bovenbeenbreuk een rotatiestand van 27 graden vast gesteld wat volgens de artsen ook te veel is. Heb veel klachten in men heup en uitstralende pijn naar men spieren toe.

    Alvast bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen