Volgens de eerste - pessimistische - prognoses zou ze nu pas verlost geweest zijn van haar Ilizarov-gedoe en zou de revalidatie pas echt kunnen beginnen.
Maar Paulien had het geluk aan haar kant: alles is veel vlotter verlopen dan we zelf hadden durven dromen. Eind augustus ging de laatste fixator er af en kon ze ongehinderd alles op de revalidatie zetten. Elke kinebeurt was een marteling (vraag maar aan Wim en de andere patiënten), maar Paulien beet door.
En nu: Paulien stapt, fietst, loopt trappen op en af, gaat terug sporten. De dokters in Pellenberg hebben haar vriendelijk gezegd dat ze niet meer moet terugkomen.
Heel af en toe, als ze moe is of als het vochtig weer is, dan durft dat been nog eens protesteren. Maar dat stelt allemaal niets meer voor in vergelijking met was Paulien heeft doorstaan.
 |
| Kijk eens naar mijn rechterbeen! |
O ja, één ding wil ze nog wel: de zichtbare sporen van de operaties te lijf gaan. Zesendertig littekens, dat is van het goede te veel....
Ik vind het heel goed nieuws. Tof. Ik ben heel blij voor haar en nu een totaal ander jaar tegemoet, een leuk ! gr. Marijke.
BeantwoordenVerwijderenIk ben oprecht blij voor je! Proficiat met je doorzettingsvermogen!! Xx Bart Dusart
BeantwoordenVerwijderenTrots op ons Paulien! Wat een maatje heb ik toch!
BeantwoordenVerwijderenWauwwww Paulien das fantastisch nieuws. Bij mij helaas een stuk minder. Prof Bellemans en dr Vanlauwe hebben besloten een kijkoperatie uit te voeren doordat knie nog steeds geen 90° haalt. Illizarov is verwijdert in augustus en volgens de tabellen moest ik nu al aan 90° zitten. Jij zat toch wel véél vlugger aan die 90°. Pfffff zie het allemaal echt niet zitten.Terug 1week in kliniek met pijnpomp (dat zegt genoeg) erna intensieve kiné. Krijg jij nog steeds kiné voor je knie?
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Inge Blankaert
Dag Paulien,
BeantwoordenVerwijderenHoe gaat het nog met je been?? Kan je terug alles doen wat je wil? Bij mij nog steeds niet inorde. Vandaag op controle geweest bij dr Vanlauwe en deze wist me te vertellen dat er geen opties meer mogelijk zijn en ik ga moeten oftewel leren leven met de knie oftewel een ingewikkelde ingreep moet ondergaan. De traantjes kwamen er overvloedig uit. En nu dus een dipje. Dr Vanlauwe gaat ook wel gedacht hebben. Wat is dat met da mens.
Ik hoop iets te horen van je.
Groeten,
Inge Blankaert
ingeblankaert@hotmail.com